Choć ta książka dopiero teraz trafiła w moje ręce, jestem bardzo przyjemnie zaskoczona. Przeczytałam w zasadzie jednym tchem. Muzyk ma do powiedzenia sporo i naprawdę na temat.Lider Behemotha odkrywa wszystkie karty, szczerze i bezkompromisowo mówi o dzieciństwie, dojrzewaniu, pierwszych miłościach czy fascynacjach muzycznych. Wspomina zarówno początki Behemotha, jak i burzliwe romanse czy znacznie poważniejsze związki.Rozmówcy Darskiego wiele czasu poświęcają poglądom muzyka na kwestie związane z religią, kościołem, historią, miejscem człowieka w społeczeństwie i rodzinie. Nie brakuje też refleksji na temat zakończonej sukcesem walki z białaczką.
Pan Darski z tego wywiadu-rzeki to błyskotliwy, inteligentny i przede wszystkim dowcipny rozmówca, który ma do siebie dystans.
Świetna lektura, dopracowana w każdym szczególe, inteligentne, ciekawe pytania kontra błyskotliwe, mądre, czasami do bólu szczere odpowiedzi Nergala. Rewelacyjne wydanie, świetna szata graficzna. Serdecznie polecam wszystkim, lektura skłania do przemyśleń i pokazuje obraz świetnego, mądrego człowieka.

“Spowiedź heretyka” to wywiad, a w sumie wiele wywiadów, jakie autorzy przeprowadzili z Adamem Darskim. Czyta się świetnie, bo facet potrafi mówić. A mówi o wielu sprawach, rzecz jasna stale zachowując siebie w centrum. Ale dowiedzieć można się naprawdę sporo ciekawych faktów z życia muzyka, co dla fanów Behemoth z pewnością jest istotne. Mowa jest zarówno o muzyce, zespole i drodze na szczyt, jak i o tych sprawach, z których Nergal znany jest szerszemu gronu niż tylko fanom metalu: członkostwie w jury programu o talentach, związku z Dodą oraz o walce z białaczką. Jasne, że o swojej filozofii też opowiada, ale człowiek ten mówi na tyle składnie, i ma taki dystans do siebie, że spoko - nie odrzuci od siebie ani tych, którzy Boga się boją, ani tych, którzy na widok upaćkanych twarzy i “diabelskich” znaczków na szyi czy gdzieś tam sikają po nogach ze śmiechu.

A przy okazji można dowiedzieć się kilku prawdziwych ciekawostek. Świat artystów okazuje się być światem niewielkim, gdzie kurde wszyscy się znają, a Nergal o co poniektórych celebrytach, zarówno ze sceny metalowej, jak i popularnej ma do powiedzienia to i owo, zawsze z uśmiechem, ciekawie i interesująco.

Przyznaję się bez przypalania ogniem piekielnym: za friko dostałem ebooka, nie kupiłbym, bo aż tak wielkim fanem Behemotha nie jestem. Prezent od jakiegoś tam kolejnego konkursu czy coś okazał się jednak świetny, bo wywiad, choć długi, czyta się jednym tchem, i choć przeważnie lektura jest po prostu zabawna, to i poważniejsze momenty tu znajdziemy, a kto wie, parę scen może i co poniektórym uświadomi, że warto zaryzykować, warto czasem być egocentrykiem, bo upór połączony z talentem może zaprowadzić człowieka naprawdę wysoko. Polecam.

Moje książkowe "the best":

Najbardziej intrygująca książkowa postać:

Ewa z książki "Tarantula" ("Thierry Jonquet)

Najlepsza okładka:

"Pokoje do wynajęcia" (Valerio Varesi), Wydawnictwo: Rebis, 2012r.

Najlepszy cytat:

"Katolicy mówią: 'Róbcie, co chcecie; nie nam dane was osądzać', po czym odwracają się i osądzają. Po chwili podnoszą krzyk, że dzieje im się krzywda, bo ktoś ma inne pogląday niż oni i jeszcze głośno o tym mówi. [...] Gardzę tym"

"Sacrum profanum. Spowiedź heretyka" (Adam "Nergal" Darski, Piotr Weltrowski)

Największe zaskoczenie:

"Tarantula" (Thierry Jonquet)

Najlepszy autor:

Pierre Lemaitre ("Ślubna suknia")

Najlepsza książka:

"Ślubna suknia" (Pierre Lemaitre)

Największe gnioty:

Najbardziej irytująca książkowa postać:

Krystyna Chylińska/Elżbieta Elsner z książki "Listy miłości" (Maria Nurowska)

Najgorsza okładka:

"Chwast" (Iwona Banach), Wydawnictwo: Zysk i S-ka, 2005r.

Najgorszy cytat:

"Gdyby urodził się wcześniej pewnie byłby arditi."

"Pokoje do wynajęcia" (Valerio Varesi)

Największe rozczarowanie:

"Ostatnie tango w Paryżu" (Robert Alley)

Najgorszy autor:

Lisa Chaney ("Coco Chanel. Życie intymne")

Najgorsza książka:
 
"Coco Chanel. Życie intymne" (Lisa Chaney)

_______________________________________________________________________________

W liczbach:

Wszystkich przeczytanych książek 67, w tym:

 
Biografie/Autobiografie/Dzienniki/Pamiętniki - 17
Czasopisma - 6
Film + książka - 1

Komiksy - 3

Literatura dziecięca - 7
Literatura faktu/Reportaże/Eseje - 1

Literatura historyczna - 2

Literatura młodzieżowa - 2

Literatura obyczajowa/Romans - 3
Literatura piękna/współczesna - 13

Literatura podróżnicza - 1
Thrillery/Kryminały/Sensacja - 11

W nagrodach:

Nominowani (0)

Nagrodzeni (0)

Wywiad-rzeka z jednym z najbardziej kontrowersyjnych postaci polskiego szołbiznesu.
Poznajemy tutaj drogę Adama Darskiego do kariery. W pierwszych rozdziałach przyglądamy się jego rodzinie, relacjom z bratem oraz pierwszym krokom stawianym w muzyce. Następnie widzimy jak Adam Darski staje się powoli "Nergalem". Możemy poznać między innymi jego fascynacje muzyczne, zespoły i które do dziś stawia sobie za wzór.
Jednym z głównych tematów jest religia oraz stosunek Nergala do wiary. Nergal nie boi się tu mówić otwarcie o tym jakie ma zdanie wobec wiary. Temat ten "przewija się" przez całą książkę w mniejszym bądź większym stopniu. Jednak najwięcej możemy o tym poczytać w rozdziale dwunastym.
Darski oprócz tematu religii porusza też wiele innych kwestii, między innymi możemy się dowiedzieć jaki jest jego stosunek do rasistów, homoseksualistów, możemy też poczytać choćby o... diecie.
Czytelnik ma okazje poznać też pierwsze związki muzyka. Oczywiście nie może tu zabraknąć też rozdziału poświęconego Dorocie Rabczewskiej. Jednak Ci, którzy oczekują plotek, szydzenia, oczerniania zawiodą się. Artysta nie zniża się tu do poziomu plotkarskich mediów.
Duża część książki poświęcona jest też chorobie (białaczce), którą przebył.

Duży plus: książka jest napisana rzetelnie, wywiad poprowadzony "na luzie", czasem szczerze i "bez owijania w bawełnę". Do tego ładnie wydana. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że pełno w niej zdjęć i niczego poza tym. Jednak to tylko pozory.
Sporo w niej także godnych uwagi, trafnych spostrzeżeń, które śmiało mogłyby być dobrymi cytatami wartych zastanowienia.
Czytałam ją z zainteresowaniem i w miarę szybko.

Oceniam jako dobrą i ze swojej strony polecam, choć uważam, że nie wszyscy zgodzą się z niektórymi spostrzeżeniami Nergala.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2022/01/spowiedz-heretyka-sacrum-profanum.html