Czytając tę książkę, przez długi czas nie byłem pewien, dokąd – i czy w ogóle dokądś – to wszystko prowadzi. Czy nie jest to po prostu wyrywek wymyślanej na bieżąco historii, opierający swą siłę tylko na ciekawej mieszance świata fantastycznego z historyczną Wenecją i kończący się w miejscu, w którym autor uznał, że czas już się zwijać.

Ale nie.

W pewnym momencie zorientowałem się, że ta fabuła jest doskonale zaplanowana od początku do końca. I – co więcej – że zależy mi na losach Locke'a Lamory i jego grupy. I – co gorsza – że pomimo wyzierającego z kart powieści humoru i dystansu, nie wszyscy muszą wyjść z tego żywi.

Warto było więc zainwestować trochę czasu i zaufania, by odnaleźć nowy, wart uwagi cykl o nie takich znowu niecnych i nie takich znowu dżentelmenach..

Akcja książki rozpoczyna się równocześnie z dwóch stron szczytu Nanga Parbat. Od południowej, gdzie działa zespół Marka Klonowskiego i północno-zachodniej, gdzie jest reszta zespołów. Każdej z nich towarzyszył polski reporter, który na bieżąco opisywał sytuacje jakie mają miejsce w bazie. Dzięki Piotrowi Klonowskiemu poznajemy zespół Klonowskiego. 

Świetnie napisana książka dla wszystkich osób kochających góry. Chociaż nie mam porównania, bo jest to moja pierwsza pozycja o takiej tematyce. Ale oprócz alpinizmu jest to też książka o sile ludzkich pragnień i o tym jak często przeradzają się one w coś, o czym pragnący nie myślał...Ciekawa, aczkolwiek dziwnie się czyta o Tomku Mackiewiczu, bo wiadomo jak się to skończy. Przykre. Bardziej interesująco napisana strona Diamir niż Rupal. 

W kontekście ostatnich tragicznych wydarzeń lektura obowiązkowa dla każdego fana himalaizmu i gór w ogóle. Polecam!!!

San Antonio to amerykańskie miasto położone w stanie Teksas. Jego nazwa pochodzi od imienia świętego Antoniego z Padwy (1195-1231), którego Kościół Katolicki wspomina 13 czerwca, czyli w dniu, kiedy w 1691 roku na terenie obecnego San Antonio zatrzymała się hiszpańska wyprawa. Niedaleko miasta znajduje się natomiast fikcyjne Jacobsville, które powstało w wyobraźni Diany Palmer, a właściwie Susan Spaeth Kyle. Miasteczko to stanowi bowiem miejsce akcji prawie pięćdziesięciu tomów powieściowej serii o wspólnym tytule Long, Tall Texans. Każda z opowiedzianych przez Autorkę historii jest inna i dotyczy innych bohaterów, niemniej łączy ich miejsce zamieszkania, a także bliższe lub dalsze więzi rodzinne lub sąsiedzkie. Praktycznie od zawsze Diana Palmer kojarzona jest w Polsce z tandetnymi romansami, po które szanujący się czytelnik nie powinien w ogóle sięgać. Ba! On nawet nie powinien w ich stronę patrzeć, bo to przecież wielki wstyd czytać coś tak słabego i niegodziwego! Takich opinii można znaleźć w Internecie bardzo dużo. Na tej haniebnej liście figurują również powieści Danielle Steel, Nory Roberts, Nicholasa Sparksa, a nawet – według niektórych – Jodi Picoult. 

Zastanawia mnie zatem fakt, skąd biorą się takie recenzje, skoro wystawiane są przez tych „prawdziwych czytelników”, którzy tego typu literaturę omijają szerokim łukiem, żeby przypadkiem się nią nie zhańbić?  „Prawdziwi czytelnicy” już na samym początku swoich recenzji asekurują się mniej więcej takim oto stwierdzeniem: nigdy nie czytam takiej badziewnej literatury, ponieważ na co dzień spędzam czas przy powieściach Dostojewskiego lub Prousta, ale akurat ta książka trafiła do mnie przez przypadek, więc postanowiłam/łem ją przeczytać. Cóż za wielka hipokryzja kryje się za takim rozumowaniem! Aby dodatkowo podkreślić fakt, że książka przecież nie mogła się spodobać, trzeba oczywiście napisać o niej jak najgorzej, żeby broń Boże (!) inni nie pomyśleli przypadkiem, że ona mi się jednak spodobała i pozwoliła odpocząć po ciężkim dniu.

Przeczytaj całość