O ile Joe Hill ambitnie, specjalnie wydaje swoją twórczość pod niepełnym nazwiskiem, tak drugi syn Stephena Kinga - Owen - takich zapędów nie ma. Jakiś czas już zastanawiałem się jak potrafi pisać, i wreszcie nadarzyła się okazja, bowiem pod “Śpiącymi królewnami” podpisał się zarówno syn, jak i ojciec. A przynajmniej tak myślałem, jednak jak się okazało - błędnie.

 

I bez zbędnego pitolenia powiem od razu - książka to typowa dla Stephena Kinga kniga, zdecydowanie za długa, w której do czynienia mamy z absolutnie dziwnym pomysłem i początkowo rewelacyjnym wykonaniem. Opis małego miasteczka, przedstawienie bohaterów, zależności między nimi, nakreślenie sytuacji, opis więzienia dla kobiet - to jest kawałek świetnej literatury. Mamy tu wszystko, z czego King jest znany, w czym jest mocny. Niestety potem jest już mniej kolorowo, a książka coraz trudniej się broni. Kto zna choć kilka klasycznych powieści Mistrza, ten dosłownie zaczyna dostrzegać wydarzenia nim do nich dojdzie, a bohaterowie powoli zaczynają się ustawiać na swoich miejscach w schemacie kreowania długiej powieści o małym miasteczku. W obliczu globalnego/lokalnego kataklizmu i wywołanego tym chaosu. To już było. To lepiej przeczytać “Bastion” lub “Pod kopułą”.

 

A twórczości Owena Kinga jak nie znałem, tak dalej nie znam, bo powieść to czysty Stephen King, 100% Mistrza w Mistrzu. Ze wszystkimi plusami i minusami. Mnie akurat zmęczyła, ale “Bastion” czy “Pod kopułą” także mnie zmęczyły, zakładam zatem, że fani tego typu książek będą bardziej niż zadowoleni.

„Artificial“ von Jadah McCoy fand seinen Weg über den Newsletter des Verlages Curiosity Quills Press zu mir. Ich erhalte schon seit letztem Jahr regelmäßig Informationen über zur Verfügung stehende Rezensionsexemplare – seit mich „Don’t Eat the Glowing Bananas“ von David D. Hammons begeisterte. Meinem Gefühl nach konzentriert sich der Verlag auf ungewöhnliche, fantasievolle Geschichten, die immer ein bisschen abseits des sogenannten Mainstreams liegen. Ich hoffte, dass „Artificial“ ähnlich unkonventionell sein würde.

 

Der Planet Kepler ist eine Einöde, das beschämende Zeugnis des verheerenden Konflikts zwischen Menschen und Maschinen. Die Menschheit ist beinahe ausgerottet; zur Beute degradiert von den Cull – riesige, an Insekten erinnernde Prädatoren, das Ergebnis der genetischen Kriegsführung der Androiden, bevor diese spurlos verschwanden. Die Cull jagen Menschen. Sie fressen Menschen. In dieser feindseligen Welt kämpft die junge Syl ums Überleben. Als sie auf einem Streifzug entführt wird, bringt man sie an einen Ort, den es eigentlich gar nicht geben dürfte: ein Labor in einer Stadt voller Androide. Dort erfährt sie am eigenen Leib, dass die Roboter skrupellos mit Menschen experimentieren. Sie muss fliehen, aber wie sie soll sie aus einer Stadt entkommen, in der sie auffällt wie ein bunter Hund? Ihre einzige Hoffnung ist der Android Bastion, der zu einer Untergrundbewegung gehört, die Menschen über die Stadtgrenze schmuggelt. Ohne zu wissen, ob sie Bastion trauen kann, lässt sie sich auf ein gefährliches Katz-und-Maus-Spiel ein, während sie eine Frage quält: ist sie nach den Experimenten überhaupt noch ein Mensch?

 

Obwohl ich „Artificial“ von Jadah McCoy insgesamt nicht unbedingt als unkonventionell bezeichnen würde, enthält dieser Reihenauftakt einige interessante, ausgefallene Ideen. Die Ausgangssituation des Krieges zwischen Menschen und Maschinen ist zwar nicht neu, doch die Gründe für diesen Krieg empfand ich als angenehm originell. Als die Erde starb, beschloss die Menschheit, den Planeten Kepler zu besiedeln. Für die Reise dorthin erfanden sie Androiden, die über die Körper der vermutlich in Kryostase versetzten Menschen wachen sollten. Doch während des langen Fluges geschah etwas mit den Androiden: sie entwickelten Gefühle. Auf Kepler angekommen, hatten die Androiden ihren Zweck erfüllt und wurden durch Menschen ersetzt. Niemand erwartete, dass dieses Verhalten die Roboter verletzen oder erzürnen könnte. Ihre Ignoranz war verhängnisvoll – die Androiden begannen den Krieg, der Kepler in das Schlachtfeld verwandelte, das er heute, im Jahr 2256, noch immer ist. Sie erschufen die Cull erfolgreich als ultimative Waffe gegen ihre ehemaligen Herren. Diese Insektoiden sind wirklich zum Fürchten. Richtig gruselig. Die Vorstellung, von diesen Wesen gejagt zu werden, verursachte mir eine Gänsehaut. Jadah McCoy bebildert ihre Geschichte heftig und extrem; sie zeigt Situationen, die mir das Gefühl vermittelten, es mit einem literarischen Horrorfilm zu tun zu haben. Deshalb weigere ich mich, das Buch als Young Adult zu kategorisieren. McCoy will schockieren. Leider konnten die blutigen, brutalen Szenen nicht verschleiern, dass „Artificial“ gravierende Defizite aufweist. Meiner Ansicht nach ist das Worldbuilding des ersten Bandes der „Kepler Chronicles“ dermaßen lückenhaft, dass es sich auf die Handlung auswirkt. McCoys futuristisches Universum erschloss sich mir nicht, wodurch ich viele inhaltliche Entwicklungen nicht verstand. Gigantische Fragezeichen schwirrten durch meinen Kopf. Wieso wussten die Menschen nichts von New Elite, der Stadt der Androiden? In welcher Beziehung stehen die Androiden und die Cull heute? Warum experimentieren sie mit Menschen? Wie kann es sein, dass moderne Androide die Fähigkeit ihrer Vorfahren, Emotionen zu empfinden, verurteilen und sogar unter Strafe stellen? Wichtige Informationen fielen unbeachtet unter den Tisch; zu viel musste ich mir selbst zusammenreimen und konnte daher kein Vertrauen zur Autorin aufbauen. Wiederholt stolperte ich über ihre Inkonsequenz und war folglich nicht in der Lage, mich an den Figuren zu orientieren, trotz der wechselnden Ich-Perspektive der menschlichen Protagonistin Syl und des Androiden Bastion. Mit Bastion kam ich ganz gut zurecht, ich fand ihn liebenswürdig und nahbar, aber Syl… Furchtbar. Es ist keine Seltenheit, dass vermeintlich taffe Hauptdarstellerinnen gemein und übertrieben aggressiv dargestellt werden, doch Syl erreicht einen neuen, traurigen Tiefpunkt. So eine rotzig unsympathische „Heldin“ habe ich selten erlebt. Wie sie mit anderen Charakteren umspringt, ist ekelhaft. Keine Ahnung, wie Bastion es schafft, Syl zu mögen. Ich konnte es nicht und halte ihre seltsame Freundschaft für unmotiviert und künstlich erzwungen. Ich hätte das Miststück ihrem Schicksal überlassen.

 

„Artificial“ bietet hervorragenden Stoff für einen actionreichen SciFi-Horrorfilm. All die logischen, inhaltlichen und strukturellen Löcher würden auf der Leinwand vielleicht gar nicht groß auffallen, wenn Spezialeffekte davon ablenken, dass die Geschichte mäßig Sinn ergibt. Als Buch funktioniert sie für mich bedauerlicherweise nicht, weshalb ich die Reihe auch nicht weiterverfolgen werde. Ich vermute, dass Jadah McCoy ihre Inspiration für „Artificial“ durch Bilder erhielt, die vor ihrem inneren Auge auftauchten, nicht durch Handlungssequenzen, die sich in ihrem Geist abspulten. Wobei ich wirklich nicht in ihrer Haut stecken möchte, sollten diese gewalttätigen Bilder sie tatsächlich mental überfallen haben. Wer möchte schon sehen, wie jemandem in einer bizarren Operation bei Bewusstsein der komplette Torso aufgeschlitzt und auseinander geklappt wird oder einer jungen Frau bei lebendigem Leib die Beine von einem insektenartigen Monster weggefressen werden? Nein, danke, mein Hirn produziert schon von allein genug Material für schillernde Albträume.

 

Vielen Dank an den Verlag Curiosity Quills Press für die Bereitstellung dieses Rezensionsexemplars im Austausch für eine ehrliche Rezension!

Są książki, które szybko nam umykają. Są książki, przy których się nudzimy. Są książki, o których najlepiej szybko zapomnieć.

 

Ale są też książki takie jak "Bastion". Po lekturze pozostają na długo w pamięci. Sprawiają, że zmienia się nasz światopogląd. Mogą być świetnym rozpoczęciem ciekawego tematu rozmowy. Dzięki nim możemy poczuć inaczej świat.

 

"Bastion" jest historią, w której możemy rozdzielić dwie części. W pierwszym poznajemy bohaterów, którzy są świadkami epidemii. Widzą śmierć bliskich, słyszą niepokojące sygnały. King świetnie opisał rozprzestrzenianie się wirusa. Bo przecież wystarczyłby jeden zarażony, by zarazić miliony. Szczególnie, gdy spojrzymy na dzisiejszy czas, gdy ludzie łatwo się przemieszczają...

 

"Bastion" to lata 90. Wtedy jeszcze nie było takich zabawek jak internet, telefony komórkowe i inne bajery ułatwiające komunikacje, które są dzisiaj. Przyznam, iż dzięki temu książka ma klimat. Bo nikt nie zagląda do sieci, nie czyta teorii spiskowych. Każdy wie to, co powie telewizja i radio, to co przeczyta w gazetach. A o epidemii rozmawiają między sobą, nie na forach.

 

Lecz równocześnie widać, ile krzywdy może zrobić taka epidemia. Łatwo też sobie wyobrazić, jakie skutki byłyby w dzisiejszych czasach.

 

Drugiej części zaś mamy typową walkę Dobra ze Złem. Na postapokaliptycznej ziemi ludzie dzielą się na dwie grupy. Tylko jedna z nich może zwyciężyć. Przyznam szczerze, że choć przyjęłam zakończenie takie jakie było, to prawdę mówiąc liczyłam na coś całkiem innego. Ale i tak jestem zadowolona. 

 

Nie wiem dlaczego, ale podczas lektury miałam różne myśli, rozkminy nie tyle na temat książki, ile na temat współczesnej wersji epidemii. No cóż, przede wszystkim zastanawiałam się, do której grupy bym się udała. Bo choć z pozoru wydaje mi się, że do tej dobrej, to nie jestem pewna, czy tak by było rzeczywiście. Bo nie wydaje mi się, aby złą grupę tworzyły same naprawdę złe osoby. Wystarczą zagubione...

 

Po lekturze byłam ciekawa też ekranizacji. Bo ta książka jest świetna. Wszystko można sobie wyobrazić i naprawdę (według mnie) nie trzeba wiele zmienić, by otrzymać świetny film/serial. W ogóle moim wyobrażeniu, z tej książki mógłby być genialny serial, który ukazałby zachowanie różnych ludzi w kryzysowej sytuacji. 

 

Jeśli zaś chodzi o ekranizację, nie przypadła mi do gustu. Jednak w przypadku "Bastionu" chyba lepiej tylko przeczytać książkę... lub poczekać, aż ktoś znów spróbuje zrobić z tej książki fajne kinowe dzieło. 

 

Niesamowita jest atmosfera w "Bastionie". Tą książkę się czuję, a raczej wyczuwa się nastrój, który płynie wraz z kolejnymi stronami.

 

Towarzyszył mi strach bohaterów, ich lęki, ale też nadzieje, gdy wydawało się, że wszystko jakoś się ułoży. W ogóle z niektórymi bohaterami bardzo łatwo się utożsamiłam. Potrafiłam zrozumieć ich motywację, czy też określoną drogę, którą sobie wybrali. Potrafiłam ich zrozumieć, nawet gdy kierowali się innym światopoglądem niż moim. Ba, czasem nawet usprawiedliwiałam tych bohaterów, którzy w prawdziwym życiu nie zyskaliby mojego usprawiedliwienia. 

 

Ciekawym aspektem wydaje mi się w powieści wolna wola. Bowiem po lekturze wydaje mi się, że ona tak do końca wolna to nie jest. Co prawda miałam już wcześniej taki przemyślenia i to nawet niekoniecznie w kwestii Boga, wyboru dobra lub zła ale raczej w przypadku zwykłego życia. Dużo przecież zależy od naszego charakteru, wychowania, osób, które były przy nas i nas jakoś ukształtowały. Wydaje mi się, że nawet książki, filmy czy seriale mają wpływ na nasze wybory... wydaje mi się, że aby dokonać innego wyboru w życiu, musielibyśmy coś zmienić w naszej przeszłości... ale nie o tym miało być. :D

 

W książce też bohaterowie mają wybór. Jednak czasem widzimy manipulowania ze strony "głównych" graczy, które powodują, iż dany osobnik wybierze konkretną drużynę. Więc wówczas, czy ta osoba miała wybór, czy jednak ktoś dokonał wyboru za nią, a jej się wydaje, że to była jej decyzja? Ale to takie głupie gdybanie.

 

Jeśli zaś chodzi o "Bastion" to ogromnie go polecam. Choć na pewno nie wszystkim ta gruba książka się spodoba. 

 

We are thrilled to celebrate the release of Kat & Stone Bastion's sexy new adult/sports romance RULE BREAKER! PLUS visit their Facebook page today for a $25 Amazon Gift Card giveaway. Further details below. Read for yourself what RULE BREAKER

reviewers are buzzing about...

 

1-click your copy... Amazon US | Amazon UK | Amazon CAN | Amazon AU iBooks | B&N | Kobo

---

Early Praise for RULE BREAKER:

 

"A beautifully written novel, that left me philosophical and touched my heart...that resonated with me deeply. My FAVORITE novel by the Bastions so far." ~ Closet Geek Books

 

"Oh wow, what an outstanding read. I didn't just enjoy, I LOVED it! I feel for the books I read after it because after reading Rule Breaker I felt as though every book should be measured against this one." ~ TJLovesToRead

 

"I have recommended this series to everyone in my office. I can't stop talking about it...this one will stay with me." ~ Blagica, Goodreads early reviewer

 

"What a great read! Filled with powerful writing...an enchanting, romantic, steamy-hot story with amazing characters who find it in themselves to risk it all for love! I very much enjoyed this book!" ~ Craves the Angst Reviews

 

"This book is perfection! ~ Coyote Ugly Swagger Book Blog

 

"I tend to avoid books that are set in Hawaii like the plague, it’s a little quirk of mine and has to do with the fact that I am a born and raised Hawaii girl and am a little picky with how my islands are portrayed...as I kept turning the pages my wariness faded away and I before I knew it I felt like I was home. The sights, smells, tastes and sounds were right there in front of me..." ~ Books-n-Wine

 

Racial Tensions Flare as Hot as the Passion in RULE BREAKER, a Modern-day Romeo and Juliet Story

 

Leilani Kealoha wants to be set free. Of family expectations. Of generations of prejudice. Chafing at rules made by the proud Hawaiian men in her family, she yearns to discover herself and hungers to explore the world. Her adventuresome heart? Longs for something even greater, deeper. The last thing she expects is an East Coast haole surfer to hold the key to everything.

 

Mason Price is done walking his parents’ path. Done with social acceptance—with cold politics. On a surfing quest to reinvent himself, Mase finds an exotic beauty standing on his towel. But it’s her feisty bargaining that catches him off guard. When he challenges her with a “Truth or Shots” drinking game, she unwittingly reveals more than she’d intended about herself…and him. The raw truth stuns him: She’s suffered like he has, is lost like he is—keeps secrets like he does. But will young love and shared situations be enough to conquer racial and cultural divides?

 

Lines in the sand…were meant to be crossed.

 

 

 

 

 

1-click your copy... Amazon US | Amazon UK | Amazon CAN | Amazon AU iBooks | B&N | Kobo

---

Remember to visit, like and comment on Mase's Facebook page: Mase on Maui for fun posts on surfing, Maui, and a chance to win a $10 gift card each week just by commenting.

---

RULE BREAKER Release Day $25 Amazon Gift Card Giveaway Be sure to visit Kat & Stone on their Facebook page today to enter: Kat & Stone Bastion's Facebook

---

Have You Joined Their Email Notification List? Keep informed of new releases by signing up: Kat & Stone Bastion's Email Subscription

One lucky subscriber wins an eBook of their choice from the backlist AND a $10 Amazon or B&N Gift Card with each announcement.

---

About Kat & Stone Bastion:

 

 

Kat Bastion won several awards for her bestselling debut novel Forged in Dreams and Magick. Kat and Stone Bastion’s bestselling first novel No Weddings and the No Weddings series were named Best of 2014 by multiple romance review blogs. When not defining love and redemption through scribed words, they enjoy spending their time mountain biking and hiking in the beautiful Sonoran Desert of Arizona.

Stay in touch with them on their social media pages...

 

 

Blog * Facebook * Kat's Twitter * Stone's Twitter * Website

 

Rule Breaker - Kat Bastion,Stone Bastion 4.5 Stars

So I am not sure what to say. After reading this I am left with many things to ponder about.
Mase and Lailani story struck a chord with me. Because it actually has quite a few parallels to my own.
Well. In some aspects, others none whatsoever.
Let me explain: I am a white girl from Switzerland, who met her guy, who is coloured and from South Africa, on a trip. We both kinda shocked everyone, when we married 2 months later. Neither his family nor mine were at the time on board. Though mine just couldn't understand how I could just off the cuff be sure. That's how they saw it at the time. His family felt similar and then there was my heritage. I was rather white, for a post apartheid community.
We both are nomads at heart as well. And we travelled the world together. Well, I should say we are travelling- I don't think that will ever end. He is my home and when we met, I felt like I saw him but also he saw and recognized me truly.
So I can totally and utterly relate to the racial dramas that other have... I can also relate to them. Sadly they are true for many people and an experience mixed race couples still go through. But it's not just related to race I think it's true to social status, wealth and every other freakn prejudice out there. And honestly we all have some of those. Rule Breaker is a good reminder of that reality.
Oh let me just say this as well, I am not a surfer girl. Neither is Mr.O. I was a snowboarder, but I haven't seen much snow in the last 15 years.. so I'm not sure I can call myself that.
I have never been in Hawaii. Now I wish more than ever I could go. I wanna see those mountains, the volcanoes and flowers the Bastions so aptly describe. And I might actually give surfing a try.
Oh and then there are the environmental issues that they touch on. The finding your own way subject and also how to impact and change the world... so much that touched me and resonated with me.

So long wound story cut short: This is beautifully written novel, that left me philosophical and touched my heart. Well, the second part did at least.
The first half- is all smoldering slow romance that left me hot and bothered. Lol. I was desperate for them to finally kiss! And when the one and only smut scene happened, I felt like f.i.n.a.l.l.y!
And this is me! Miss not-into-smut-at-all. I think there should be a warning that there is a lot of smoldering and alot of extremely slow build up going on here.. forget the warning that it has some adult content. Cause that lasted like a second. Just warning all my smut-loving friend out there.


The story line- as you gathered by now- is a slow smoldering romance. It's different than most New Adult stories out there. It's slower and deeper. Yet it has lots of wonderful banter, beautiful exoctic locations and interesting characters in it. It's totally up my alley.

The character building is brilliant in some chases and kinda left me unsatisfied in others.
Mase and Lani are wonderful characters. The Bastions created MCs that feel real and tangible. As I said I connected to both of them so much. But Mase, I felt like we cut from the same cloth! Just astounding. Both of the MCs are strong, interesting individuales. Both are brave and ready to do what needs done. Both finding their own way. Simply put: Brilliant character building. They feel real and I feel like I know them.
I didn't quite get Mason's change of heart in the beginning. It was a total 180 for me. And I kept wondering about it until nearly the end. I am not quite sure why he changed his mind, yet I understand somehow why, I think.
Then there is the support cast. We get a little visit of the previous crew. I love Mase's crowd. I fell in love with them in the Four Wedding's series. Reading about them again, felt like revisiting old friends.
I also like the ever elusive yet wise Makani. Though I realise now that I have no idea about him at all. He reminded me of the wise old guy that pops up when needed, yet he is only Mase's age. Which I'm guessing is around 22. I am however intrigued and am hoping that maybe there will be a book about him. *hint hint*
Lani's family is the same. We got brief glimpses of them, I get why they behave the way the do. But I don't feel like I know anything about them. In stark contrast to Mase's family. I don't know if this is because I related more to Mase of if there was more there about his family. They were quite clearly described and it's clear who they are. But I also have the biggest issues with them. I get being ambitious, I get some people being racists and I get that family has expectations. What I didn't get at all. Mason's view that he was just the second son, that he was never loved. That while totally misguided his parents didn't want what they thought was good for him. The thing is, I've noticed that basically all novels I've been reading about wealthy american families portait them like that. So basically if you rich and have some sort of powerful position automatically means you a crap parent. More so you are selfish and heartless. That is grating on me. I don't believe that is true. I think most parents want what they think is good for their children. Most parents do love their children. So while they might act shitty, because well it's easy to be misguided, the whole you just an asset to me line- is not true. At least I need to believe this, because otherwise society is utterly doomed. I've been brought up believing a mothers love will conquer mountains. And that is not to do with any social or financial standing. I like to keep believing that.

So. Here we are.
So many beautiful moments. So many that moved my soul and heart. A novel that resonated with me deeply. A story that touched me and left me wanting more.
My FAVORITE novel by the Bastions so far.


If you looking for something beautiful and smoldering, with plenty of fun banter and that will leave you inspired and thoughtful. This is your book.



I shall leave you with a few quotes that will resonate in me for a long time to come
(most of them by Mason, can I just say he is totally my book soulmate lol)

"The fabric of the world. All of us unique thread within it.""Makes for a richer life for all involved.""

"Humata, Hukhta, Huvarshta: Good thoughts. Good words. Good deeds. ""Elegant.""And simple.""What does it meant to you?"He gazed up at the stars. "I think the world is more complex than we could ever imagine. And we can't even begin to fix everything happening around us, let alone political issues happening globally. But we can be the best selves we were meant to be. We can be pure and good. Forgiving and relentless. And when an obstacle lies in our path?"He paused, then glanced at me."Be like water."

Restless and settled at once, craving more, yet satisfied with what I'd been granted.

"Everyone thinks their mark to change the world has to be big, heard it all my life:'Make a splash,''Hit 'em with a game changer.'People in power want one gigantic atomic bomb whose blast vibrates the whole world. But they've got it wrong. It's too big."

"..Accepting the beliefs of those around me, blending into what already exsitst and contributing what I can is important to me. If we keep that spirit alive one act at a time-with every act we make- we make the world better."

"Life begins at the end of your comfort zone""